O L i Tromsø

Simca, Lada, OL
O L i Tromsø? Jaja – æ har hørt dummere forslag. Det va en gang tidlig på åttitallet. ”Russer’n” på drosje nummer 61, mente at æ absolutt burde investere i en brukt Simca 1302. Har du hørt på ekko i e pappæska? Omentrent like glupt som å hive pænga på havet. Ei investering som ville vært den næst dårligste i drosjebransjens historie. Kun toppa av Nord-Europas største feilinvestering; Russer’n sin egen Lada 1500.

Ikkje førr det – en Simca 1302 va ikkje akkurat nåkka markant bedre bil. Ubegripelig ka enkelte bit på og tar førr god fesk. Ikkje va det nåkka nøtta i de første 1300 – av 1302 - og ka i gussenamn man sku med 2 tell på toppen av skrothaugen, det e fortsatt ei uløst gåta førr den bilinteresserte delen av verdens befolkning.

Speedometret på Simcaen gikk førræsten bare tell 79. 80-tallet va erstatta med blinkanes bokstava. Vettskremte sjåføra, som i ekstremt bratte nedoverbakka klarte å få speedometerpila tell å bikke niogsøtti, fikk slengt i trynet et iltert blinkanes ”Game Over!”.

Men trur du det nøtta? Neida! Folk tynte livskiten ut av de stakkars bilan. Varte dæm fæm år før dæm måtte skrotes va det foill feiring hos førrhaindlern.
Simca 1302: den eneste bilen som va klar tell å bli russebil straks den kom av samlebåndet.
Du snakke om å satse på feil hest!

Olympisk leikaring
Men lære folk nåkka av sånt? Svært lite. Det e no min konklusjon. Førr eksempel va det førr ei stund sia sterke krefter i gang førr å få en Olympisk Leikaring tell Tromsø. Og hær kommer eksemplet med det rullanes katastrofeområdet Simca 1302 inn.

Ikkje alle har fådd med sæ at veien fra ”Game Over!” tell ”Let the Games Begin!” kan være tornefull og kort. Men når den såkalte komiteen førr OL i Tromsø 2014/18/22/26/30 skulle klare sæ uten ekspertise – når dæm ikkje ville investere i kvalitet i alle ledd – så måtte det jo gå som det gikk.

Spør mæ – Orakelet i Delfiafett
Man treng no ikkje å samle kreti og pleti av politikera, foretningsfolk, idrettsledera og byråkrata – og eventuelle andre døgenikta og sjarlatana – førr å løse problema vi tar på strak arm bortpå kantina på Tromsø Taxi. Med litt krutt i næpa e det lætt å se at fasilitetan lå som pærler på et svin i den no refuserte O L byen.

Alpint?
Utfor nedover Tromsdalstind?!?!
Har du hørt om å smøre sæ bort?
Kofførr va det ingen som spurte mæ?

Man træng no førr svarten ikkje bakka førr å få i gang en fartsfæst. Det e vel ikkje mer enn fæmti – sæksti støkka som e med på utfor? Og da hadde det klart sæ med et slepetau bakpå seksti drosje. Så kunne alpinistan ha klort sæ fast ætter beste evne, mens vi ga full joting tvers gjennom sentrum. Og reglan va klar: Den som slepp taket sist vinn!

Ka du trur TV-publikum ville sagt? Utfor – med fellesstart på flatmark. Det vil jo vært nåkka helt nytt. Og førr en fartsfest! Hundreognitti kilometer i timen! Æ vet av egen erfaring at det e fullt mulig å komme opp i over tohundre bortover Strandveien. Og har dæm ikkje sluppet taket da – ja så vet ikkje æ! ”Spektakulært” ville bare blitt fornavnet. ”Å dæven han steike kor..” ville blitt mellomnavnet. Og etternavnet sannsynligvis ”…sinnsykt tøfft!”

Spør mæ – så får du svar. Det får du no førrsåvidt enten du spør eller ikkje!
Men førr høflighets skyld syns æ folk skal få stille spørsmål - før æ klaske fasiten i bordet.

Her har æ altså mye innestengt trøkk. Så æ e på ingen måte ferdig med OL. Førr ikkje å snakke om Sjakk -OL. Kæm i hællvette har tenkt på nåkka så pesse kjedelig? Tenk på den du. Vi sneiks.