Best buddies?

"No må æ bare klappe det klart. Om æ så må klappe det rætt over auan på dæ. Æ hete Pitbull-Terje!" -skreik han. "Og æ het det længe før de opppskrytte barnebøkern tell han dær førrbainna navnetjyven Endre Lund Eriksen vesste ka et bokforlag va førr nåkka. Æ ska slite av han haue – vesst æ bare får kleppe tak i han!"

Nån år ætter den hær utbruddet emigrerte han Endre Lund Eriksen tell England førr en periode. Det va jo sikkert lurt å ta nån forhåndsregla. Det hær va tross alt i 2001. Og 11. september va nylig befesta som en framtidig minnedag. No føltes terrortrusseln fra vår nye sjåførkollega minst like sterk som den fra han Osama og hulefolket hans.

På bølgelengde
Mannen va åpenbart ikkje heil om beinet! Ja, her snakke vi altså om han Terje. Ikkje han Osama eller han Endre. Æ tænkte no i mett stille sinn at her hadde vi å gjøre med et stygt tilfelle av seinskada etter omfattanes inntak av sentralstimuleranes midla.

Men no gjaldt det å ikkje si førr mye. ”Javæll. Hyggelig å møte dæ!” –begrensa æ mæ tell. Æ la et ironisk trøkk på ”hyggelig”, men det la han heldigvis ikkje merke tell. Han tok det førr god fesk, og da han tørka skummet ut av munnviken så det næsten ut som han smilte.

Sånn møttes no æ og han Pitbull-Terje. Og av én eller anna merkelig grunn viste det sæ at vi va på bølgelengde. Buddies. Kæm sku tenkt sæ det?
Jaja. Nåkka rabiat kan no æ åsså være. Så helt usannsynlig va det væll ikkje.

Faktisk va det verken strømstøt, posten eller kjemikalia som va årsaken tell at det hadde slådd sæ krøll på næpa hannes. Det va snyvintern i –97. Den fikk han tell å bikke. Og når han først bikka – dæven kor han bikka.

Nei har du sett.Æ må bare "hoppe av i svingen". Førr her kommer Der OrdFuhrer. Æ trur æ må svinge han Haugsberg og nåkka andre AP fra flyplassen no. Så e bløgge i vei i mårra - om snyvintern, han PBT og aill jævelskapen i 1997. Det blir helt kænuun!